Mijn eerste avond en dag in Tanzania

Hoi iedereen,

Leuk dat je komt lezen over mijn eerste avond en dag in Tanzania!

Mijn KLM vlucht van gisterochtend 10.15 vertrok mooi op tijd en een aantal films, playlists en sudoku's (allemaal op een eigen tv'tje!) verder landde ik rond 21.00 lokale tijd op Kilimanjaro Airport. Eenmaal buiten was het temperatuurverschil goed te voelen, maar in de 1,5 uur durende rij om een visum te kopen, wende het wel.

Toen ik na dik 1,5 uur mijn visum en mijn koffers in handen had, werd ik vriendelijk welkom geheten door een aantal medewerkers van het vliegveld en stond een man van Projects Abroad mij op te wachten. Bijna bij de auto aangekomen rende er nog iemand achter ons aan om te vertellen dat ik het paspoort van iemand anders mee had gekregen, dus op het nippertje toch nog met het goede paspoort de auto in gestapt! Fieuw...

Op de weg naar Arusha, een 1 uur durende rit over een lange smalle weg, kon ik mijn eerste indrukken over Afrika vormen. Hoewel het erg donker was (geen straatlantaarns), kon ik zien dat er nog veel mensen langs de weg liepen, dat de verkeersregels niet zo nauw genomen worden en dat het vooral heel erg droog is. Ik was erg nerveus, maar werd goed gerust gesteld door de medewerker van de organisatie.

Rond 23.30 kwam ik aan bij mijn gastgezin en alleen de vader van de familie en tevens dokter/chirurg in het plaatselijke ziekenhuis was nog wakker om mij te ontvangen. Na een warm onhaal en een korte introductie, ging ik naar mijn eigen kamer om bij te komen van de reis.

Het huis is uiteraard heel anders dan ik gewend ben. Er is grote poort met binnenplaats. Links en rechts staat een gebouw waarvan het rechter gebouw bestaat uit 2 kamers voor vrijwilligers. Mijn slaapkamer is in het linker gebouw, hier woont de familie ook. Er zijn slaapkamers, een woonkamer, keuken, eetkamer en douche/toilet. Later zal ik een paar foto's maken om deze te laten zien.
Mijn kamer is groot genoeg. Over mijn stapelbed hangt een muggennet en ik heb een grote kledingkast met spiegel tot mijn beschikking!

De familie bestaat uit een echtpaar, een huismeisje die zorgt voor het huishouden, 3 kleinkinderen van het echtpaar en de dochter van het huismeisje. Het oudste meisje is 11 jaar oud en spreekt heel goed Engels. De andere kinderen zijn een stuk jonger.

Mijn eerste nacht was echter niet zo fijn... Ik sliep erg onrustig door de indrukken, de malariapillen zorgden voor de gekste dromen en bovendien was het gewoon nog erg warm.

Vanmorgen om 8 uur zat ik aan het ontbijt en leerde ik mijn mannelijke Noorweegse huisgenoot kennen. Dit was zijn 2e dag dus hij kon me nog niet veel vertellen over zijn verblijf, maar hij is in ieder geval erg aardig!
Als ontbijt kregen we veel eten; toast, omelet en veel fruit, maar helaas heb ik veel moeten laten staan omdat ik gewoon bijna niets op kreeg. Er werd verteld dat eten nooit weg wordt gegooid en het altijd door iemand opgegeten wordt, dus toen voelde ik me iets minder schuldig.

Om 09.00 werd ik opgehaald voor de introductie van Projects Abroad. Bij het kantoor, 5 minuutjes rijden van mijn huis, stonden al 2 andere nieuwe vrijwilligers te wachten. Er werd ons veel informatie gegeven en we kochten daar meteen een simkaartje om te kunnen internetten.

Om onze rondleiding door de stad te beginnen, namen we een busje genaamd de dala dala. Ik denk dat iedereen die ooit in Afrika is geweest deze busjes wel kent. Ze zijn klein, zitten meestal propvol en binnen voelde ik me spontaan claustrofobisch, maar dat zal wel wennen. Er is geen stop-knop, maar je moet gewoon aangeven als je uit wil stappen. Er is mij verteld dat de prijs van mijn huis naar mijn project ongeveer 800 shilling (30 cent) is. Het is niet te vergelijken met ons OV, maar toch is het de veiligste manier om van de ene naar de andere plek te komen.

Eenmaal uitgestapt kon ik alles goed in me opnemen. Wát een andere wereld. Het verkeer is ontzettend chaotisch en óveral zijn mensen. De straten zijn droog, slecht en er ligt veel zand. Er hangen verschillende geuren in de lucht, vooral uitlaatgassen en eten. De mensen op straat verkopen van alles. Van hele karren vol schoenen tot fruit en telefoontjes. Ik vond het vooral indrukwekkend om de mensen te bekijken. Vrouwen dragen veel op hun hoofd, ze dragen mooie rokken en jurken en eigenlijk ziet het er gewoon uit als het beeld dat ik heb als ik aan Afrika denk. Prachtig om te zien!

Na de rondleiding gingen we Tanzaniaanse Shilling pinnen en iets lunchen op een soort plein dat bekend staat om de vele buitenlanders zoals wij. Dat is ook de reden waarom er zowel local food als burgerrestaurants en Italiaanse/Mexicaans restaurants zijn.
We gingen bij een Italiaans restaurant zitten en ik bestelde soep om iets lichts te eten, maar toch kreeg ik een grote kom vol dikke aardappelsoep. Het was heerlijk, maar ook hiervan kreeg ik niet eens de helft op. 
Wel is het eten en drinken erg goedkoop! Mijn soep kostte maar 8000 shilling (3 eu).

Ik ben vanavond voor het avondeten iets gaan drinken met mijn huisgenoot en huisvader. Voor 2 biertjes en 1 cola betaalden we omgerekend net 2 euro. Aangezien het rond etenstijd was, liet de huisvader ons zien dat er op iedere hoek van de straat mensen staan waar je een beetje ter plekke bereid eten kunt kopen voor een klein bedrag. We gingen kijken bij iemand die vleesspiesjes maakt met alleen 1 zelfgemaakte barbecue en een paar plastic stoelen om zich heen als zitplaatsen. Hier kun je dan als avondeten voor 500 shilling (20 cent) per stuk een spiesje kopen en daar opeten. Zo simpel kan het leven zijn :)

Als avondeten kregen we een soort noedels met een saus met vrij grote stukken vlees. Het was erg lekker en je proeft wel dat alles op een andere manier is bereid. Helaas kon ik ook hier niet veel van opkrijgen.

Na het eten heb ik een wandeling gemaakt met mijn huisgenoot, hoewel er wordt geadviseerd 's avonds niet te lang naar buiten te gaan, zeker niet alleen. Op straat werden we geroepen en aangestaard door mensen en ik voelde me niet zo gemakkelijk, dus we zijn niet veel later weer huiswaarts gekeerd.  

Mijn dag zit er bijna op, maar ik besloot vanavond eerst nog een douche te nemen. Ik kwam er achter dat de keuze een gloeiend hete of een ijskoude douche is. Vandaag koos ik de eerste optie (wist ik veel...), maar de volgende keer ga ik toch voor de koude douche.

Morgen heb ik nog 1 dag vrij en maandag begin ik samen met mijn huisgenoot bij het bouwproject.

Gedurende de dag heb ik met 7 andere vrijwilligers in een Whatsapp groep besloten om morgen de Kilimanjaro watervallen te gaan bezoeken. Ook krijgen we een rondleiding in een koffie plantage en bezoeken we een ondergrondse grot. Dit alles (inclusief lunch) voor maar 30 dollar pp! 
Hoe ik dit alles en mijn eerste werkdagen heb ervaren zal ik opschrijven in mijn volgende post.

Bedankt voor het lezen en jullie horen snel weer van me!

Liefs Lisanne